-tren garında bir yaşlının anıları-
hasret nasıl bir okmuş...
girdiği yerde bekliyor.
sensizliğe alışırım sanmak
delilikle eşdeğer.
nefes almak ne zormuş sensiz
ya da bıraktığın anılarla yaşamak....
ne zormuş bilemedim...
şimdi uyku haram oldu gözlerime,
gezmek yasak oldu ayaklarıma.
nereye gitsem çıkıyorsun karşıma
nereye gitsem...ordasın.
şimdi sen o uzaklıklara kaçıp
nasıl sığındın bensizliğe de
söyle...nasıl unuttun benli anları.
nasıl söylemez dillerin sevdanın büyüklüğünü
nasıl savrulmazsın aşk iklimimizde
susan diline inat yanağından süzülen
o tuzlu gözyaşlarındadır cevabı
onlardadır aşkın gizi bilmekteyim
ve suskunluğuna sarılmaktayım
sen diye ağlayıp inlerken her an.
SERAP HOCA
19.3.2009
Kayıt Tarihi : 1.4.2009 22:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
