Aşkın gözyaşı Şiiri - Salim Targay

Ayrılık vakti, gelip çattığında;
Mutsuzluğa uzanan kapı,
yavaşça aralanırmış.
uzaktan beliren mutsuzluk,
Başı eğik yaklaşırmış.
Beni bırakmayın diye,
feryat eden mutluluk,
veda edermiş.
Kalpler parçalanırmış...
Tariflere sığmıycak,
bir hüzne bürünürmüş, yaşam...
Zaman durup,
taş katı kesilip,
yaşanlanlara anlam vermeye çalışıyormış.
Dile gelen sessizlik,
dayanamayıp bağırıp,
çağırırmış....

Kuşlar,
ayrılık türkülerini söylermiş.
Bulutlar,
gözyaşlarını akıtırmış.
Gökkuşağı,
renklerini dökermiş
Matem siyahına dönüşüyormüş
Tüm maviler....
Ve dizleri üstüne çöken aşk,
hüngür, hüngür, ağlarmış...
Çünkü giden seviyor,
kalan seviyormuş...
Başka bir deyişle,
giden ölüyor,
kalan Ölüyormuş...

Bazen,
karşılıklı sevmekte yetmez.
Minicik bir gurur,
bir inat bile,
yıllardır sürdürmeye çalıştığın,
uğruna savaşlar verdiğin,
Kocaman sevdanı alabora eder.
Battıkça batarsın,
hayatın bilinmezliklerine.
Bindiğin ayrılık sandalı,
tek küreklidir.
Kürek çektikçe, daireler çizersin.
Her defasında yine,
yeniden başa dönersin..

İlk başlarda,
kolay olur düşüncesiyle,
hayatına devam edersin.
Teselliyi,
başka gönüllerde ararsın.
Lakin,
hiç ummadığın bir anda,
içinde öyle bir hortlarki;
Küllendiğini zannettiğin sevdan,
Daha da çok alevlenmiştir.
İçin cız eder,
gözlerin kararır,
Ayaklarının dermanı gider,
Düşersin pişmanlıklarına,
Sanki canın gitmiştir...
Kendi sokaklarında,
yaranda kaybolursun..
aklına ve kalbine,
demir atmış gibi,
sen unutmak istedikçe,
daha da çok hatırlarsın...

Onu, her yerde görmeye,
hissetmeye başlarsın,
hangi yöne dönsen,
Nereye baksan,
Aldığın her nefeste,
Duyduğun her sözde,
Gördüğün her yüzde,
Her yerde onundan bir iz,
Herşey sana onu hatırlatır.
Düşüncelerinde boğulursun,
Aklından atamazsın,
çıldıracak gibi olursun bazen...
Çıldıracak gibi...
Emekleyerek,
yürümeyi öğrendiğin,
Sonrasında koşmaya,
hatta, kanatlanıp uçmaya başladığın sevdanda,
yere çakılmışsındır...
Neresinden tutarsan tut hayatı,
aslında kırılan sensin...
sana tutunamayan, Hayat’tır...

Zaman su gibi akarmış.
Mutluluk dediğin şey;
ayrıldığın an’a kadarmış...
Meğerse,
onun aşkı hem yaşatan, hemde;
yakanmış,
Yıkanmış,
yaralayanmış,
yalanmış,
ziyanmış,
Yüreğin devrilmiştir yücelerden;
Vatansız,
yurtsuz,
aç, susuz,
Kimliksiz kalmışsındır...
Çok sevipte, ayrılanların ülkesinde...
Ayrılıklar ülkesinde....

Şayet bir gün,
Aşkınız uçurumun kenarına gelirse.
ellerinden tutun,
Gönlünü alın,
Yarasını sarın,
Düşmesine asla ama asla izin vermeyin...
Çünkü aşkınız düştüğünde,
sizde düşersiniz....