Aşk’a Veda Şiiri - Salim Targay

💔Aşk’a Veda💔

Kovsan da gitmem...
Öldürsen de bitirmem, dediğim bu sevdaya...
Bugün İki gözüm, iki Çeşme veda ediyorum...
Kalbimin yıllara savrulan can kırıklarına,
son bir defa hüzünle bakıp,
İstanbul’a en çok sevdiğim sana, aşkımıza veda ediyorum...

Bundan sonra beni görmeyeceksin..
Hatta ve hatta belkide;
öyle biri olmadı diyceksin...
Seni her zaman seveceğim,
ama sen bunu bilmeyeceksin...
Aşkımı, hayallarimi, umutlarımı, yüreğime, kalbime gömüp
Buralardan çekip gideceğim...

Zaten Yeterince kırdın... yordun... yaşamaktan bıktırdın...
Ömrümün her saniyesi kabusa döndü sayende.
Sahipsiz bir yaprak gibi dalından düşürdün.
ayaklar altında çiğnettin sevdamızı.
Yapa yalnız bıraktın...
Dünyanın bütün ağırlığını sırtlanmak gibiydi bu Sevda...
Çaresizdim...
Hayatın acımasız rüzgarlarına karşı koyamadım...
savruldukça savruldum...
Hep çıkış yolu aradım
Senden bir adım ötesine bile, yok dedim, hayır dedim, asla olmaz dedim...
Korktum sensizlikten öylesine çok korktum ki,
Çünkü benim için sensizlik ölümden beter bir ölümdü...

Ahh gençliğim ahh,
Yolunda uğrunda heba oldu...
kurduğum masmavi hayallerimin çatısı hep başıma yıkıldı.
En sonunda Anladım ki,
Kendi sokaklarımmış hep kaybolduğum...
Gerçekleşmeyecek dua mıydı amin dediğim.
Gelmeyecek bahar mıydı beklediğim.
Aramızda uçurumlar vardıda ben mi göremedim...
Söyle... söyle suçum neydi benim...
Seni ölesiye sevmekle hatamı ettim... hatamı ettim...