Aşkın Gölgesi Şiiri - Muhammet Üresin

Ne olacak biliyor musun çok sevip hiç söylemeyeceğim
Uzaktan seyredip hep içimden kah ağlayıp kah güleceğim
Renkler yeşilden sarıya dönerken yalnız mevsim mi değişen
İçimden beni alıp giderken sen ben kahrımdan öleceğim
Yada bi ihtimal daha var belki benim kadar sevdiğini göreceğim
En çok istediğim şey bu evet ama bunu senden nasıl isteyeceğim
Araya hep uzun uzun yollar onun bunun yalan dolanları girecek
Lüzumsuz bi gurur duracak önümde belki kal bile diyemeyeceğim
Kendi gölgemden bile korkuyorken ben aşkın gölgesi bile fazla bana
Aşkla akıl yanyana durmaz desem aklın zerresi bile yok bende ama
Yerden göğe kadar haklısın ne desen söyleyecek bi tek sözüm yok sana
Ayak izlerin uzaklaşırken özledim diyen bi aptalım ben yalnızca