Aşkın filizi Şiiri - Murat Ülkü

Uç vermişti topraktan
Narin ve incecik bir filiz
Güneş görmez rüzgar bilmez
Ürkek, şaşkın ve utangaç
Salınarak gülüyordu dalında
Şonsuz bir şükürle eğiliyordu boynu
Yalnız ve kimsesiz di bilmediği dünyada
Tutunacak dal, tutacak bir el arıyordu
Umutları, titrek yapraklarında çiğ damlasiydi
Hayalleri solmayan yemyeşil özlemlerdi
Bir damla suya hasret olmak yakıyordu derinden
Belliydi güzelligi, renga renk bezenmiş çizgilerden
Büyüyüp serpilsede acıların izleri kalacaktı derinden
Sevdi kokladı biri birgün koparmadan dalından
Karmakarışıktı kafası, aşklar ihanetler geçti aklından
Tomurcuğundan köklerine dek ağlayayacak dokunsan
Mutlu oluyordu sevilirken filiz huzurla dalında
Saygıyla eğiliyordu aşkı hakikatin önünde...