Aşkın Eylül Ayazı Şiiri - Ahmet Çelik

Ağustos ve temmuzda titrerim donar gibi
Ruhumu buzla sarar aşkın eylül ayazı
Sanki hep Yusuf bekler karanlık kuyu dibi
Kervancıya ip sorar aşkın eylül ayazı.

Işıkları söndürüp girdin mi ince yola
Bedenle anlaşmadan vermezler asla mola
Ademliğin kuralı çile çekerek sola
Nefsi nefisle yorar aşkın eylül ayazı.

Gönül denen muamma vuslat için kavrulur
Bir çağlayan misali insan bazen durulur
Şu zaman tayfununda küller yele savrulur
Doğru yanlış tek karar aşkın eylül ayazı.

Çağları biz uydurduk mevsimlere takıldık
Aynı akla sahipken bebek diye bakıldık
Sonra düşman sanılıp cayır cayır yakıldık
Görünende sır arar aşkın eylül ayazı.

Canlı cansız varlıklar hep başıma üşüşür
Tek perdeden dönerken gayesizce dövüşür
Ayna paslı olunca canan benimle üşür
Hesaplar külli zarar aşkın eylül ayazı.

31.08.2014
Ahmet Çelik