Aşkın dibi.
Zigzaglar çizen bir yolculuktu bu
Siyaha çalan griden bir ezber bozan
Köşeyi dönen!
Düşten…
Üşüten…
Yürüten…
San(a) ydı yolculuğum
Gönlümde bir demet nefes
Kirpiklerimin ucunda aşkın feri
Bu bende duran adam
Hangi devrin neferi!
Zil zur(n) ayım sana be adam
Şehir koynumda sarhoş…
Eriyor sokak lambaları göz bebeğimde
Göklerin mavisi tanığımdır
Vazgeçmem gözlerinden
Yansın kor al(e) vler içinde çifte ten
Senden…
Benden…
Tenden…
Tutuşsun sular, kıyametler kopsun
Hunharca, par(ç) alansın
Aşkın dili…
Ver elini…
Gör beni…
Aşkın dibine vur beni
Bende göreceksin kendini
Vur kaz(m) ayı dibine dibine
Seril top(r) aklarıma
Uyut beni
Beyaz kefenli ak teninde
Hadi kes bil(e) timizi
Düşelim artık yola
Ve tutuşalım el ele ayrılıkların olmadığı,
Sonsuz yolculuğumuza…
Tarih: 20.04.2014
Kayıt Tarihi : 30.3.2016 18:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aşkın dibiydi yürekte duran...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!