Nerde aşkın dedikodusu olsa,orada senin ateşin kaplar her yanımı,
Evet senden gafil olan,senin aşkının dedikodusunu eder ancak,
ama ben senin aşkının dedikodusunda dahi can bulmuşum hoşnut olmuşum,
Zira ben seni ayan görmüşüm,bundandır,İçimde bir fırtına kopuşu,öyle bir fırtına ki esişi neyzen olur nefes ile, ney olur dil ile,hem çalar hem söyler bir garip elif elif diye.
Kör olur baş gözüm,kor olur hoş özüm,dür olur dilim,tükenir sözüm aşkın dedikodusuna bile,
Ben sana ayan sarılmışken,sen şimdi çekip gitin,adsız adresiz yerlere,sen beni, inceliğine,zerâfetine hilâl kaşına,çekik gözüne bal sözüne alıştırdında hurilerinin kıskançlığınamı kıyamadın,sesizce sırra kadem basıp gittin,ben şimdi hem ağlar,hem çağlarım bir garip Elif Elif diye.
aşkın dedikodusunda bile sen varsın,zira senziz ne var ki şu iki cihanda,ben senin aşkının dedikodusuna bir çırpıda canımı verdim,vuslatına verecek bir şeyim kalmadıki şimdilerde nefesim sendendir dilim sendendir,bakışım sendendir,ben,ben,dediğim sendendir bir garip elif Elifçesine,
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
