Bir adamın karşısına çıktı bir afet.
Sanki herkesten güzel ve bambaşka.
Rüzgarla uçar gibi savruldular aşka.
En çok yanakları ediyor aşka davet.
Gece gözlerine takıldı yanakları.
Tüm vücudunu sardı sessiz çığlıklar.
Kalbinin ta... sıcak iklimine kadar.
Ardı ardına saplandı aşk mızrakları.
Güzel bir kız içindi nefes çığlıkları.
Elini sürüyordu kuş tüyü yastığa.
Sabah olsun diye yalvardı aydınlığa.
Fakat geçmiyordu saniye tıktıkları.
Hayalinde el attı o kızın boynuna
-Yani sıkıca tuttuğu kendi yastığı-
Sonra da onun gözlerine taktığı
Yanakları öptü de yattı koynuna.
Hayal de olsa bu, çok güzel bir duygu.
Fakat yine de girmedi gözüne uyku.
Aşık olmanın daniskası işte buydu.
Yalnızlık en çok aşık olunca koydu.
Kayıt Tarihi : 21.11.2025 02:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!