Aşkın Bizzat Kendisi Şiiri - Seyfi Karaca

Dünyayla görüşmek istiyorum diyerek
Kalbiyin kapılarına dayanmış bitiripte gelmiş yaşını
Zaman ötelerinin zarif çiçeği uçarak,
Giden bir yıldız hızıyla kıvılcım,
kıvılcım,
Gül demişler gülmüş,
Sevgilisin demişler
sunmuş has kokusunu
Ve etrafı demir karelerle çevrili kimi yerlerin,
Kısmetide oralardan geçen Işıklarmiş, temsili,
Güneşten saçılan perdelerle Ay gözlerken gemiler
karayelin götürdüğüyle lebi-ummana
Kayıptan misafiriymiş acı poyrazın boşalan koynunda
Ama demeki sende;
bütün keşiflerin bilmedikleri kırmızı bir gülinki kadar kalbe yük olur,
Aşkın delisi, demeki...
Ne yaparsın..? Esiri olmuşuz senelerce, gönül açmışız sırrından
Birisi Hoş gelse baharına, bahçesinde bübülden geçilmez
Müjdesinden kopan yine ya kiyamet olur...
Yada grandi direklerinden görünür sılası..
Gülmesiz sürgündeymişte demeki sanki;
Boşalır buzda bağlanmış zindan sütlüceler..
Gün değdikçe didelerine tomurcuğunun
Allanır….
senin gibi utangaç çiçegin
bizzat kendisi……

Seyfi Karaca.......Mayıs / 05