İçimden akan zehirdi bu gece gözyaşlarım. Damladığı yerde dağlanmış yaralar bıraktı yanaklarımda. Senin izinle doldu yüzüm, yüreğim. Günü seninle doldurarak yaşanmış bir aşk bırakıyorum ardımda giderken. Gitmek zormuş, sen bilmezsin bunu. Çünkü sen bana hiç gelmedin sevgili.
Öfkemi yutuyorum bir yudum suyla. İçimdeki harlı sevginden daha büyük değil nefretim. Geçecek bir yıkılış öyküsü değildi bu son ayrılık. Gidip gidip yeniden gelmelere son verendi. Saklanmış anılara gebe kalmış bir geçmişi silendi. Sol yanımdaki sızı, bazen de bir damla gözyaşında arınacak kirli bir hatıra. Bir daha çağırmayacağım bir isimsin şimdi.
İçimden söküp atmakla yetinmeyeceğim seni. İhanet ne emrediyorsa yüreğime, dibine kadar yapacağım hepsini. Acımadan acıtacağım gülen gözlerdeki ışıkları. Ateş böceklerini salacağım yüreklere her gece ve her gece başka bir canı alacağım yeryüzünden. Aşkın Azrail’i olacağım…
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Tebrik ederim harika anlatımı
akışı vede okunuşu
okyucusunu yormayan
oldukca etkileyici bir paylaşım olmuş
başarılayın devamını dilerim
funda hanım bu ne çoşku böyle zehir zemberek ve içinde tüm duygular yüklü ellerine ve yüregine saglık
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta