Seni adımlarından tanıyorum.
Ürkek ve sekerek gidişinden.
Bir baş çevirip bakamayan,
O meraksız halinden tanıyorum seni.
Ben sen kadar umarsız olamıyorum.
Göz yaşlarıma sen gibi gem vuramadım bir türlü.
Sen için akıp aşknehrinde,
Yol almasına izin verdim her daim.
Sen uykumun en saf halinde de varsın.
Ama ben sende nerdeyim?
Bilmiyorum.
Bilmiyorum ne haldesin, kime esir;
Kimle günlerini eksiltirsin.
Sanırım seni ne kadar
Sevdiğimi bir tek sen bilemeyeceksin.
13.01.2005
Nijat AyvazKayıt Tarihi : 15.1.2005 17:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)