Aşkımsın Sen Şiiri - Emine Sumra

Ne güzellikler barındırıyorsun bağrında,
Ne kötülüklere gebe gecelerin
Besbelli seninde yok gidecek yerin?
Ne kadar mahzunsun sen İstanbul.

Üstünde kara bir yorgan,
İçindekileri hüznüne salan,
O kirli bedenine sarılan.
Ne yüzsüzlerin var İstanbul

Ne aşklara sahne oldun,
Ne cinayetlere tanık,
Hasreti, acıyı sende tanıdık,
İlk oyunu hep sende oynadık.
Perdeyi en son sen kapatıyorsun İstanbul

Nice bebekler doğdu koynunda,
Nice canlar sardın o kollarınla,
Bir daha gelirsem dünyaya.
Adını asla anmam İstanbul.

Ne acıyla yoğruldu bu beden.
Çıkamıyor içine bir giren.
Sana ne kadar etsem de sitem!
İlk aşkımsın sen İstanbul.