Aşkımızın Özgeçmişi Şiiri - Aysegül Nair

Hatırlar mısın kalplerimiz komşuydu eskiden,
Ödünç alırdık dertlerimizi birbirimizden.
Yalnız külüne mi muhtaçtık yanmış sevdâların?
Paylaşırdık ne varsa aşktan sevgiden!

Teklifsizce geliverirdik ikindi çayına,
İkimizin de kalbi râzı olurdu payına.
Paylaşırdık gökten düşen bir tek elmayı bile,
Sevdâ trenini çoktan oturtmuştuk rayına!

Gözyaşların süzülür kalbimin çatısı damlar,
Gözlerin sert baksa kırılır kalbimdeki camlar.
Ömrümün her günü kalbimi tamirle geçiyor,
Olsun varsın râzıyım sensiz geçmiyor akşamlar.

İki komşu boyadık kalplerimizi aynı renk,
Sevgi donattık gönül bahçemizi çiçek çiçek.
Bahçe girişi Hercâi diye tutturmuştun ya,
Ben de kabul etmiştim bozulmasın diye âhenk.

Taşındık; ayrı evlerde başka kalplerdeyiz şimdi.
Kiralar mı pahalı, kalplerimiz mi eskidi?
Hangi sebepti bizi gönül mülkünden çıkaran?
Bilmem ama pişmanım,pişmansın,pişmanız şimdi!