İkimizin bu aşkı;
Masal gibi bir aşktı.
Olmamış,olamazdı,
Kimseler yıkamazdı.
Nasıl kıydın da, yıktın!
Yıkılmaz aşkımızı.
Hiç mi,hiç üzülmedin,
Bozarken andımızı.
Önümde diz çökerek.
Ben kölenim diyerek,
Türlü yeminler eden,
Değilmiydin sanki sen.
Yemin edip,bozan sen,
Aşkımızı yıkan sen.
Affetsem de ben seni,
Allah affetmez seni.
08.Aralık.1987 İzmit
Şükrü TopallarKayıt Tarihi : 28.9.2007 06:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yuva yıkanın yuvası olamayacağı gibi,aşkı yıkan da affedilmez.
TÜM YORUMLAR (1)