bir deprem olursun yolların çamurlu yalnızlığında
sıkıntılı ağaçlar seyreder sürgit güzelliğini
baharın gelişi sessiz bir operadır tango bulut gölgeleri
doğa sana yönelmiş doyurgan bir kadın eli su içiren
ıssız dere köprüsü olursun ben yamacında kimsesiz ot
aşkımız semtime bile uğramayan uç uç böceği çocuksu
nokta nokta hüzün kuşlar gökyüzü uçurtmasızlığım
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
