Ve tüm geçmişimi ezerek çıkıyorum yeni güne..
İçimde yaşanmışlığın verdiği bıkkınlıkla yeni bir ben doğuyor benliğimden doğma; küllerinden olma..
Aslında küçük cümlelerle yaşamalıydım hayatı..
Özne ve yüklem arasında bir göz kırpımlık mesafe olmalıydı..
Belirsiz nesnelere anlamlar yüklememeliydim bu kadar çok..
Gizlenmek zorunda kalmazdı belki o zaman öznelerim..
Halka açık oynardık aşkımızı...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla