Ve tüm geçmişimi ezerek çıkıyorum yeni güne..
İçimde yaşanmışlığın verdiği bıkkınlıkla yeni bir ben doğuyor benliğimden doğma; küllerinden olma..
Aslında küçük cümlelerle yaşamalıydım hayatı..
Özne ve yüklem arasında bir göz kırpımlık mesafe olmalıydı..
Belirsiz nesnelere anlamlar yüklememeliydim bu kadar çok..
Gizlenmek zorunda kalmazdı belki o zaman öznelerim..
Halka açık oynardık aşkımızı...
Kayıt Tarihi : 1.2.2013 03:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!