Savrulduk rüzgârda tohumlar gibi
Sineye ayrılık hasretlik düştü
Çimlenerek nefes güllerde nebi
Şerbetlendik içtik dilimiz şaştı
Özgürlük ruhunu aşklara eksen
Kavrulur ormanlar bir ağaç noksan
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta