Savrulduk rüzgârda tohumlar gibi
Sineye ayrılık hasretlik düştü
Çimlenerek nefes güllerde nebi
Şerbetlendik içtik dilimiz şaştı
Özgürlük ruhunu aşklara eksen
Kavrulur ormanlar bir ağaç noksan
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim