Aşkımın onuru var Şiiri - Hakan Özüçelenk

Herkes gitti... ama ben kaldım.
Bırakıp gidenlerinin yerini aldım.
Kimse yoktu yanında,ben vardım.
İşte öyle değil,böyle gerçek aşkım.

Herkes dost sanma,aldanma.
İnsanları kendin gibi sanma.
Kaybedip sonra acılarına yanma.
Deme sonra ,kaldım tek başıma.

Yaşadığım aşk taze ve hilesiz.
Gördüm ki... sen kaldın kimsesiz.
Sevildiğinden yaşarsın habersiz.
Neden? sen ve ben olmadık biz.

Biliyorum eminsin aşk nankör.
Bazen sarhoş etmeyen likör.
Bazen aşk doyasıya bonkör.
Gel bana gerçek aşkı gör.

Herkes unutur ama ben hayır!
Gerçek seveni sahtesinden ayır.
Aşk yolu yokuş yukarı bayır.
Unutma tek taraflı aşk,kör,sağır.

Herkes gitti... diye küsme.
Dön bana artık üzme.
Bakışlarınla öyle süzme.
Aşkımın onuru var. Ezme.