Fırtınalar kopuyor içimde seni andıkça.
Bazan kurumuş yaprak gibi düşüyorum.
Bazan titreyip sensizlik ten üşüyorum.
Bazan anılarda hep seni düşünüyorum.
Bir gerçek var ki... zaman azaldıkça.
Çaresizliği soğuk bir his ile yaşıyorum.
Hep geçmişe dönüp seni anımsıyorum.
Hep aşkımız bitti diye üzülüyorum.
Bu can bu bedende kaldıkça.
Seni bazen çok özlüyorum.
Seni her yerde nafile arıyorum.
Seni geleceksin diye bekliyorum.
Arzular arzuyu sonsuza kadar artirdikca.
Bazan gerçekleri görmek istemiyorum.
Güzelliğin mi yoksa başka şeymi bilemiyorum.
Seni görünce başlayan aşkımı bitiremiyorum.
Kayıt Tarihi : 31.5.2022 01:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!