Seni Düşünmek Şiiri - Atila Yalçınkaya

Hep seni düşünüp durdum içerde,
Bir an olsun yüreğimden çıkmadın.
Her zaman adın taç oldu bu serde,
Adını anmaya inan bıkmadım.

Hasrettin titretti gönül telimi,
Senin için Hakka açtım kolumu,
Sana yaslamıştım yorgun belimi,
Aklıma geldin de canım sıkmadın.

Ayrılıkta varmış demek kaderde,
Seni nasıl bıraktın acı kederde,
Ne olur arada selamın verde,
Verdinde, virane hanem yıkmadın.

Melek edasıyla kanatlarını,
Gerdin de korudun evlatlarını,
Kahredip zamanın bidatlarını,
Dönüp te zalimin yüzen bakmadın.

Etrafımı sardı birçok vefasız,
Şimdi bizim sokak sessiz ve ıssız,
Ahir zaman elbet her taraf arsız,
Denilen her söze kafa takmadın.

25.05.2017
Atila Yalçınkaya