Yalnız oturuyorum parkta bir bankta..
Çok aşk görmüş,çok aşık.
Tabi bi o kadarda ayrılık..
Belli oluyor her bir köşesinden.
Sanki yerdeki her yaprağin altında bir hüzün gizli.
Her kaldırılan yaprağın altından,
Acı çığlıkları yükseliyor gökyüzüne,
Hıçkırıklarla gizlenmiş gözyaşları..
Bir korku sarıyor içimi..
Ya bir yaprağın altında benim gözyaşlarım gizliyse.
Sen nolursa olsun kıpırdatma o yaprakları..
Kanatma o zar zor kapanan yaraları..
Güzel anılar kalmışken sadece bizde.
Gerek yok hiç bir acı çıkmasın günyüzüne.
Ve sen aşkı terkeden Güzel..
Ne ben kaldım hayatında,
Ne de benle ilgili bir anı seni üzen.
Kayıt Tarihi : 18.6.2010 15:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Tufan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/06/18/aski-terkeden-guzel.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!