Aşkı Mecaz Tatmin Etmez Kalbini

Yar, yar diye ağyarlara saldırma!
Ölümlüden ve acizden yar olmaz.
Olur diyen cahillere aldırma!
Öylelerden zarar gelir kar olmaz.

Gafil nefse gerçekleri deyiver!
Şu tip yarler, yara açar gönülde.
Delilleri alıp öne koyuver!
Al aklını sen başına gönül de!

Bu hususta çok kimseler yanılıp;
Muhabbetin ölçüsünü kaçırdı.
Akil iken, mecnun diye anılıp;
Bir kız için, akılcığın uçurdu.

Kalp evini malı, mülkü sanarak;
Bir hırsıza etti güya emanet.
Kör şeytanın iğvasına kanarak;
Mülk-ü Hakka, etti gafil ihanet.

Kusurunu idrak edip dön geri!
Malikü-l mülk onaylamaz bu hali.
Kimselere vermez Mevla o yeri!
Hiç boşuna talep etme muhali!

Aşk-ı mecaz tatmin etmez kalbini;
Onun yari; Samed olan Mevla’dır.
İnanç yapıp, koy içine son dini!
İdrak etsin, kim kimlerden evladır.

Abdullah Toroslu
10.07.2012-İzmir