Aşkı Gören Gözlerle Şiiri - Seyfi Karaca

Aşkın gözü ne kör ne şaşı ne bulanık
Aşkın gözü bütün karmaşaların ve karanlıkların içinde keskin bakışlı
Aşkın gözü uykusundan uyanan henüz doğmadık bir günü bile
Gözbebeklerindeki ışıltılardan bulup çıkaran
Aşkın gözü leb demesen bile kavurga diyenden leblebiyi anlayıp
Aşkın gözü zetinlerin dallarını
Aşkın gözü gonca sargınlarına sinmiş güllerin allarını
Aşkın gözü ekin başaklarında
Günsıcağı yamaçlarıyla ömür gencelten değirmen nöbeti
Aşkın gözü bütün mucitlerin envanterinde kayıtlı aletlerden de çok
Bakan,
Beğenen,
Süzen,
Damıtan,
Özümleyen,
Ayıklayan,
Seçen..
Aşkın gözü bütün gözlerden arınmış dupduru ve izüstü
Herbir rengin hakkını fazlasıyla veren yaşam zenginliğinin
En elle tutulur incelerle dengeye gelen terazisiyle
Aşkın gözü bulutla, rüzgarla, toprakla çok ve bir bütün...
Bire bin veren bereketin coşup çağlayan hayat suyuyla en somut
Aşkın gözü,
Gönül razısı, kalp rızası, kafa dengiyle hoş..pekbir alımlı
Elma çiçekli, nar yemişli ve incir ağaçlı ve daha pek çok...
Aşkın gözü birbirine yakışan güzellikleri severek
Aşkın gözü ille yakışmayanı kendi yoluna yolcu ederek
Ne körü..?
Diyen kim..? Ki salaklığın önde gidenidir
Aşkın gözü kördür diyen hemen ilk adım ötesinde
Karanlığın eştiği çukura tepesiüstü devrilmese bile
Ezim ezim eziyetlere kendini zindancıbaşı edeceği baştan bellidir
Ve böylesi ahmaklık ne aşktır,
Ne aşka ilişkin dirhem payı emare
Çünkü aşkın gözü herbir bakıştan daha açık, aklıbaşında,
Ve uyanık..
Eğer öyle yatkın gönüllerle içkin sevmişse...
Kendini dileyen çocukları da olacaktır aşkın
Ne sonsuz..

Seyfi Karaca.........Aralık / 10