Asker Bir Başka Sever Şiiri - Ömer Çelik

Mir-i deryada meddü cezir
Ediplerine hasret, koca bir şehir.
Nöbetlerdeyim anne!
Kirpiğimin ucunda, göğsümde resimlerin
Sevgini, şefkatini nefes gibi özledim.

Mektubum cebindedir
Hasan Kalasında gömleğim kaldı.
Yakasında sıra sıra nakışlar.
Motifler, nağmelerin...
Seni de yar, türküler gibi sevdim.

Ne sultanım ne vezir
Havuz başı villalarım yok benim.
Havasına, suyuna, taşına, toprağına
Bin can feda olsun bir tek dostuma
Türkiye'm, memleketim!
Her bucağın can evim gibi sevdim.

Bilen mesut, muktedir
Selam olsun kalem tutan ellere.
Kar üstünde mavi boncuklar gibi
Mektebin bacalarını izlerim
Peygamber ocağını, mabedim diye sevdim.

Cahil ihanetidir.
Sol yanımdan kurşun yedim
Yaram derindir hey dost.
Dermanı mı, get ara, bul, getir
Dost dediğin zor günlerde bellidir.

Gündüz mü, gece midir?
Havada bulut yok, bu ne dumandır?
Her şey üstüme gelir.
Dilimde şahadetim, belki de son duamdır
Ecel fani bedene, mecalim cihan bilir.

Mezarım taşı tektir.
Ilgıt ılgıt eser seher yelleri
Elvan elvan kokun gelir.
Aynalı beşikte yavrum, bebeğim bele
Üzülmesin, ağlamasın, yetimdir.

Bir gider, bin gelirim.
Kışlalar doldu bugün, doldu boşaldı bugün
Nöbet değişimidir.
Dert etme anacığım, devriyedeyim
Ben sevdim mi, asker gibi severim!