Aşka şehre ve ayrılığa dair

aşka şehre ve ayrılığa dair

bir uçtan bir uca senin cismin bu şehir
her arzusunda yitik bir düşün ağrısı
akşamında karşılarken sefayı
sabaha karşı sen gelirsin hep
gözlerin kederin kapısı

geceleri yürünür artık bu şehirde
karanlığın hüznü ağartır ancak acımı
bir ayrılık kaç uykusuz gece eder
-gecelerin işidir gayrı-
bir ihanet kaç yürek sancısı
bir hesap ki çıkılmaz içinden
karanlığı deli eder

çarşıda başka yürür insanlar
hepsinin gözü ellerimde
ellerim ceplerimde
bir görseler anlarlar
yalnızlık utanç verir bazen korku
bir görseler anlarlar hemen
zaman sadece kendini yaşar
kaç güneş batmış kimin umurunda
ellerim hep kendini boğar

hiç ölünmezcesine yaşanır bu şehirde
aç kurtlar gibi saldırır gecelerine aşıkları
denizi pezevenklik yapar bu eski yosmaya
bir tatlı rüzgarı eşeler eski yaraları
meğer azrail her gece başka bir ağaç altında
ağır bedeller ödenir her ateşli dokunuşa

bu şehirde ölünmez de şimdi
bir ihanet kaç damla gözyaşı
bu şehirde ağlanmaz da şimdi

kirlenmedik kuytusu kalmamışken
aşık da olunmaz gayrı