Aşka Ruhum Sağ Şiiri - Sevgi Gül İlkan

Ben eski çağlardandım uyuşmadık
Bizi ve her şeyi yaktım
Gece gündüze gülden aktı...

Başka şehre yola koyulduğumda
Hâlâ yangınımı sürüklüyordum
Nefesim ayrılıktan alev aldı
Kül yuttum, kül kustum
Düğümlenen boğazıma
Su içtim yudum yudum
O ara İstanbul Boğazındaydım
İstanbul'un iki yakası blr aradaydı
Ben ise nefes aranmaktaydım
Şaşkın bakışlara yakalandım
Başımı cama yasladım, saklandım
İki yakam ayrı ayrı dalgalardaydı
Aşk sadece yanmak değildi
Bir de öldüğünü sanmaktı
Ölüşüm bir güne binlerce asırlıktı

Ben aşkın en eski çağlarındandım

Şiir şiir sevdim
Çivi yazısıyla kalbime kazır gibi
Dudak dudağa getirmeden cümleleri
Duygu duygu sarıldım
Rüzgarla kokusunu aldım
Bir bebek kokusuna bulayıp
Yüzünü öptüm düşle
Kirpiğimden inen saf suyla
Elimi diğer elimle tuttum eli bilip
Avuç içine dua dua şiir akıtarak.

Nefis kurttu
Aşkın masumiyetine düşmandı
Ateşten kılıcımı boğazına sapladım
Ölümü tattı
Damağında ölüm kaldı...

Ki ben eski çağlardanım
Aşka ruhum sağ...

Ey yüreğim
Sevdaya saf bir çiçek olup kalmayacaksam
Götür beni hardan denize at...