Sürüdüm ayaklarımı koridor karanlıklarında
Sağ yanımda sensizliğin sessizliğini duyarken
Son bir hamle uzandı üzerimdeki anahtara
Açmak için odamın kilidini elimi yalnızlığa astım.
Bomboş odalarda dolaştım gölgeler peşinde
Yutkundum hıçkırıklarımı boğazımdan yükselen
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
