Hava karamaya başlamıştı
O adımlarını hızlandırdı
Hem yürüyordu, hem kafasındaki sorulara cevap arıyordu
Kafası karmakarışık olmuştu, yürüdü, yürüdü kafasını kurcalayan dünceler içinde yürüdü.
Ve sonra…
Bir ara durdu ve döndü, arkasına baktı.
Arkasından gelebileceğini düşündüğü kişi yoktu.
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Devamını Oku
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta