Aşka Hasretim. Şiiri - Ali Osman Yılmaz

Gözlerimi açtım, güneş ufuktan yükselmekte
İçime bir huzur duygusu yerleşmiş, yüzüm gülümsemekte.
Büyük acılar insanları arındırımış derler,
Çektiğim bunca acıdan sonra bir arınma duygusu mu bu ne?
Güneşin ışıklarına bıraktım bedenimi, daldım düşlerime
Baktım yaşadığım günlere bir bir ve sonra gelecek günlere
Daha çekecek çok acım var, arınmamışım yeni günlere
Kanatlı bir melek yaklaşarak şöyle dedi;
‘’Göklerden insanlara indirilen aşkla tanışmadın henüz,
Acıların bitmedi, sürecek, aşk acısını tadacaksın daha,
Bir güzele vurulup, arınma acılarını tamamlayacaksın,
Acılar öyle kolay bitermi sandın, işte orada acı deniz,
İçine girip yıkanacak, acılarla hercümerç olacaksın’’
Yeter artık ey göklerin aşk ilahı diye bağırarak kalktım,
Baş ucumda kara kanatlarıyla bir zebani dikilmekte gülerek,
Mutlulukla gülümsemeye çalışıyordu bana eğilerek,
‘’Acılarından kurtulmanın yolunu göstermeye geldim’’dedi
Nasıl, nasıl olacak bu diyerek merakla sordum;
‘’Kara kanatlarıma bin, seni acıların bittiği ülkeye götüreyim’’
Nasıl bir ülke orası, acılar nasıl bitecek söyle bana dedim,
‘Ben ölüm meleğiyim dedi.Ölüm ülkesine gidince acılar biter’dedi.
‘’Bırak kollarıma kendini kurtarayım seni bu dünyanın acılarından’
Olmaz, olmaz diyerek haykırdım kara kanatlı meleğe,
Ben hiç aşık olmadım.Aşık olmadan, aşk acısını tatmadan
Gelmem senin götüreceğin ülkene.
‘’O zaman, bana ağıt yakmayı bırak’dedi.Ben seni çağırmadım ki,
‘’Acılar içinde kıvrandığın günleri getir aklına, Beni çağırırdın hep,
Al canımı, kurtar bu acılardan diye, şimdi hatırladınmı? ’’
Evet, hatırladım.Ama benim çağırdığım sen değildin ki,
‘Peki, kimi çağırıyordun söyle bana’dedi
Mutluluk perisini, aşk meleğini, insanca yaşayacağım,
İnsanlığın sevgi surlarıyla çevrilmiş, sevda bahçelerinin,
Rengarenk çiçeklere hayat veren, güzel sevgilimi çağırıyordum.
‘’Güzel dilekler, ama bak yanında hiç biri bile yok’’dedi
Gelecek, gelecek, çiçeklere hayat veren aşk gülüm gelecek
Benim umutlarım daha bitmedi, Bak güneş yeni doğdu
Bittiğini sandığın umutlarım, yeniden doğacak filizlenecek
Ağır hareketlerle kalktı yanımdan, ’’Ölümden daha güzel
Ölümden daha güzel mutluluk yoktur, acıların dinecek,
Şaşarım aklına, Hangi güzelin aşkı senin acını dindirecek? ’’
Ve kara kanatlarını çarparak uzaklaştı, ülkesine gidecek
Şimdi inançla başlıyorum yaşamaya yeniden,
Kalan günlerimde yalnız başıma sevgi bahçemde
Sevda çiçekleri ekeceğim, kırmızı aşk gülleri dereceğim
Ali Osman Yılmaz