Ben gerçek sevmeyi hiç bilmiyordum,
İnan doğru aşkı senden öğrendim,
Aşıklara gülüp yaş silmiyordum,
Çaresiz tek kaldım aşka güvendim.
Dediler aşk çetin, ben hep gülerdim,
Aşkı bir oyuncak, her an saymıştım,
Sevgi bilmeden, ateş bilerdim,
Gönlüme aklıma, bunu yaymıştım.
Kör körüne düştüm sanki bir uşak,
Uykum gözden aldın hep kaldım sayak,
Senin aşkın çetin sanki bir boyak,
Ne tatlı boyağmış aşka boyandım.
Aşıklara derim toplanın gelin,
Gönül istediğin muradı alın,
Gam çileyi atın sevgiye dalın,
Aşktan habersizdim şimdi uyandım.
Sen bir dahiyesin gönlümü aldın,
Ben biheber olup meylime daldin,
Yaman askerlerin gönlüme saldın,
Dedim teslim olup sana inandim.
Seni tanıyalı, aşkı anladım,
Mutluluk yoluna, yüreğim açtım,
Karanlık dünyayı, gülerek saldım,
Kinden nefretlerden, çaresiz kaçtım.
(Esat) oyan erken, zamanın vardır,
Sen bu aşka canın, kurban edersin,
Gönlün hale cevan, başında kardır,
Ya aşkıla yuğrulup, yada gidersin.
Esat Erbil
Kayıt Tarihi : 29.3.2020 04:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!