05.12.1979 / İstanbul
Bir gece gönül dedi: “Ey kalp, kime yanarsın?”
Dedim: “Bir isme, ama o isimde ben yokum.”
Sevda sanırdım tenin kokusunu,
meğer o kokuda gizlenmiş Rahmân’ın soluğu.
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta