Ay Tasında Yunalım Şiiri - Fatma Duman A ...

Gölgem ardımdayken düş yollarına
utangaç bakışlı bir bakirenin
ivedisinden tak kollarına
göğermiş çayırımdan çiçek derle,
demetle
vazo hazır, suyu da

ambarımdan yem verdim
aşkın vuslat kuşuna
kanat ekle nefes ver
süzülen uçuşuna

herkes işini biliyor bak
toprak tohumu beleyeceğine
yağmur tohumu sulayacağına
sözlenmiş ta ezelden
biz de görev başına
demir atalım bu gece
insanlığın doğuşuna
şımarıkça oynaşan
gök kubbenin altına

düşler düşledim düşüncelerinden
tanrının verdiği ebed elbisem
ütü tutmaz, ürperir
ya gelmezsen fikrine
umutlarım can verir
sığırtmaç güdümlü dostluklardan
elini çek, sırt çevir
yunalım ay tasında
akalım nehir nehir
.....
Fatma Duman Aydın /Sözden Saza