Canhıraş bir bestenin en son notasında
Birden duyulmaz oluverir ya çığlıklar.
İşte öylesine apansız, sönüverdi deniz feneri.
Tam yaklaşırken forsa dolu kayıklar.
Zaman topladı irinini, başı sıkılası bir çıban gibi.
Acı, durağan oldu, bıçak kemiğe dayandı.
Başlayan orman yangınımı, Meydan soygunu mu?
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
Devamını Oku
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
