Canhıraş bir bestenin en son notasında
Birden duyulmaz oluverir ya çığlıklar.
İşte öylesine apansız, sönüverdi deniz feneri.
Tam yaklaşırken forsa dolu kayıklar.
Zaman topladı irinini, başı sıkılası bir çıban gibi.
Acı, durağan oldu, bıçak kemiğe dayandı.
Başlayan orman yangınımı, Meydan soygunu mu?
Akrep gibisin kardeşim,
korkak bir karanlık içindesin akrep gibi.
Serçe gibisin kardeşim,
serçenin telaşı içindesin.
Midye gibisin kardeşim,
midye gibi kapalı, rahat.
Devamını Oku
korkak bir karanlık içindesin akrep gibi.
Serçe gibisin kardeşim,
serçenin telaşı içindesin.
Midye gibisin kardeşim,
midye gibi kapalı, rahat.
