Ben
Aşk yorgunuyum biliyorsun
yılların tükenmişliği
Çizgilerimde...
Seni
Doyasıya düşünmekten
Düşlemekten yorgunum...
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Finaline bittim şiirin...
'Ben
Aşk yorgunuyum biliyorsun
Yıpranmışlıklara gelemem
Kelebek kanatlarıma dokunma sakın...'
Çok güzeldi.
Tebrikler efendim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta