Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Adam
Mutlu... Düşünmemişti
Gülümseyerek 'hoşçakal' derken
Eski bir aşkın kıvılcımına sarılarak
Bir hayatı
Bilemez ki nasıl kanattı..
tebrikler aydan hanım harika olmuş yüregine saglık saygılarımla yıldırım şimşek
Adam
Mutlu... Düşünmemişti
Gülümseyerek 'hoşçakal' derken
Eski bir aşkın kıvılcımına sarılarak
Bir hayatı
Bilemez ki nasıl kanattı..
Hüzünler, hayatımızın ekseninde biteviye bir dertli dolap misali periyodik olarak karşımıza çıkan duygular. Gözümüzü kapatsak bile göz kapakları üzerine çöken ağır duygular, rüya ikliminde hep hazan mevsimine kilitlenmiş kötü anlar.
Aslında yazmak mı yaşamak mı zor dedirten duyguları anlatan yüreğiniz hep güzelliklerle sarmalansın efendim.
Kaleminiz hiç susmasın.
Saygıyla.
ÇOK BAŞARILI BİR ÇALIŞMA OLMUŞ AYDAN HANIM.
MÜZİĞİ İLE DUYGUSU İLE VE RESMİNİZ İLE. ŞİİRİN HİKAYESİ , ŞİİRİN YORUMUNU DİLE GETİRMİŞ.
TEBRİKLER VE BAŞARILAR
Ve
Bir sabah
Eski aşkın kıvılcımı
Yeniden uyandı... yıkıldı kadın
Hazırladığı bavuldu ayrılığa
Birkaç yara
Bu yara... derin yara
Tam aşka koşarken
Şimdi! ..
Şİmdi zamanımıydı
Dipsiz uçuruma baktı
Düşendi ömrü
Ellerinde kalbi
Kanatırken ruhunu
Kimse anlamadı
Anlamadı tebessümlerini
Tebessümleri bahtınaydı
Geçmişe dönerken
Adam
Mutlu... Düşünmemişti
Gülümseyerek 'hoşçakal' derken
Eski bir aşkın kıvılcımına sarılarak
Bir hayatı
Bilemez ki nasıl kanattı..
tarih... her an her yerde yaşanılabilen...
Aydan Küllüce
SEVGİ İLE SAYGI İLE
Her ayrılık bırakıp giderken ardında bıraktığı yalnız acı değil kanayan ve damiam kanmaya devam edecek bir yaradır aslında. Bunu bilebilse yada anlayabilse insanlar bu ayrılıkları hiç yaşamazdı sanırım.
Hüzünlü ama bir o kadar da anlamlı bir şiir okudum sevgili dost. Kaleminizi kutluyorum ama yürekteki yaraların kapanmasını dileyerek. Sevgiler yüreğinize ve tam puanımı bırakıyorum sayfanıza
Yüreğine sağlık kanatlanırken ruhum kise anlayamadı.Zor anlamak ve anlatmak bu beklentiler var iken karşılıksız olsaydı sevdalar yürekler
yanmazdı gül açardı sevda bahçeleri çok güzel tam puan saygılar
Yüreğinize sağlık duygulu güzel yüreğinize.
Yürekleri yakan aşkları sevdalaştıran hasretdir özlemdir aşkla bezenmiş duygulu çok güzel keyfle okunan bir çalışma kutlarım kaleminiz daim olsun
Şiiriniz akıcı, duru ve yalın.Ayrıca çok güzel bir duyarlılığınız var. Sizi yürekten kutluyorum Aydan Hanım.
harika bir resim, hüzünü hissettiren bir müzik ve duygular.
değerli dostum bu durumda ruhumuda aldınız sayfanıza inanın, kendimi kaptırdım.bana neler neler yaşatmadınız.yüreğinize teşekkürediyorum.
saygılarımla
şiir,hikaye,müzik,resimle..bütünleşen duygu seli..gecenin bu sessizliğinde hüzünlendirdi..şiirden ve müzikten ayrılamıyorum..yüreğinize sağlık..tşk.ler..
SEVGİLİ AYDAN HANIM
EVET, HER AN HERYERDE YAŞANABİLEN BU ACIYI ANLAMAMAK İMKANSIZ BİR DURUM OLURDU SANIRIM.Kİ BİZ KADINLARIN MUTLAKA BAŞINA GELİR BU İÇ ACITAN OLAY.İŞTE BU NOKTADA KUTLUYORUM SİZİ.ŞİİRLERİNİZDE KENDİMİZİ BULDUĞUMUZ İÇİN.
Ve
Bir sabah
Eski aşkın kıvılcımı
Yeniden uyandı... yıkıldı kadın
Hazırladığı bavuldu ayrılığa
Birkaç yara
Bu yara... derin yara
Tam aşka koşarken
Şimdi! ..
Şİmdi zamanımıydı
Dipsiz uçuruma baktı
Düşendi ömrü
Ellerinde kalbi
Kanatırken ruhunu
Kimse anlamadı
Anlamadı tebessümlerini
Tebessümleri bahtınaydı
Geçmişe dönerken
BİRDE BENLİĞİMİZLE KIYILARIMIZDA KALMAYI BİR ÖĞRENEBİLSEK.
RESİM ŞİİR VE MÜZİK HARİKASINIZ.ÖZELLİKLE RESMİDE ÇOK BEĞENDİM.ELLERİNİZE SAĞLIK.HERŞEY İÇİN TEŞEKKÜRLER.
FIRÇANIZA KALEMİNİZE VE YÜREĞİNİZE SAĞLIK AYDAN KÜLLÜCE
SEVGİ İLE SAYGI İLE
Bu şiir ile ilgili 82 tane yorum bulunmakta