Aşk Yanılması Şiiri - Neriman Ergün

ne çok bekledim seni hiç mi hiç haberin yok

çok özledim

burnumda tütdü o hiç duymadığım, fakat aşina olduğum kokun

ne çok aradım seni hiç mi hiç haberin yok

en ufak bir iz, en küçük ayrıntı bile yokken sana dair

biliyor musun?

ben her bulduğumu sen sandım

her bulduğuma sen diye sarıldım

ama o sen değildin

peki sen nerdeydin?

ben delirmiş gibi her aşkın altında seni ararken

sen kiminleydin?

dünyaya gelmemiş miydin daha?

yoksa ölmeyi mi bekliyordun eski bir sevda yorgunluğuyla?

tamam tamam

hiç açmayalım eski defterleri en iyisi

yakalım

külünü mis kokulu leylak dibine gömelim

unutalım

yüreğimizi felç bırakan yanlış adres vurgunlarımızı hiç yaşamadık sayalım

sence de dolmadı mı miladı çürük elma gibi kokan ayrılık yasının?

zamanı geldi geçiyor aşkın

yaşlanmış kalplerimize kaf dağının ardından topladığım çiçekler takalım

binbir renkli yepyeni bir gökkuşağı yaratalım

rengi atmış düşlerimize

hadi hemen şimdi başlayalım sevişmeye

çabuk çabuk

yeteri kadar geç kaldık zaten

ne çok aradım seni

bilmiyorsun

ne çok öldüm dirildim sen beklerken

nerdeydin?

ben delirmiş gibi her aşkın altında seni ararken

sen kiminleydin?

dünyaya gelmemiş miydin daha?

yoksa ölmeyi mi bekliyordun eski bir sevda yorgunluğuyla?

canım sevgilim

yarınım benim

nihayet geldin

artık hayatımın geri kalanını ayaklarının altına serebilirim...