Susacaksın, dilin değil kalbin lal olacak.
Ağlamayacak dik duracaksın.
Sevdanı toprağa gömüp üzerine su serpeceksin ki ferahlasın kalbin.
Sonra dönüp bakacaksın aynaya, kendinle övüneceksin.
Bir aşkı toprağa koymanın gururunu yaşayacaksın.
Ama unutma ki ne yaparsan yap,
Aşk ya bu;
İnsan da toprak.
Filizlenir yine tohum serpmesen de.
Kalp gördü mü, ne toprak dinler ne angarya...
Kayıt Tarihi : 14.8.2023 14:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!