Hiç olmamalıydı belki de AŞK denilen şu ateşe sarılı nefes. Ne Adem düşerdi dünyaya ne de Havva varırdı doğum ile ölümün farkına…
Kuru bir teslimiyet içinde yol alırdı insan denen canlı. Ne cennetinden olurdu nede cehennemi yarattırırdı yaradana. Herşey aşk içindi, ilk ölüm bile aşk için oldu.
Tüm ölümler ve doğumlar aşk için olmakta.
Tanrı bile aşk için yarattı ya insanı onda kendi ruhunu ve özünü dolaştırıp aşka buladı. Aşk Tanrının diğer adı ise her an onunla varıyorum kendime.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta