Aşk ve Ondan Kalanlar

Bir sonbahar hüznü sardı bütün ahenkli renkleri,
Acımasız bir uğultu şehrin kirlenmiş namusunda dolaşmakta.
Kimi dertleriyle baş başa kalmaktan soldu,
Kimi yarınların umutlu düşleri içerisinde yeşerdi,
Her bir fani umursamaz oldu hayatın amacını,
Ben divane oldum aşkından dolayı.
Sessiz sokakları ettim mesken,
İçkim ve sigaramı aldım dostum olarak,
Sevgiden habersiz olanlara senden bahsettim,
Gözlerinde akıp giden hayatın bütün güzelliklerini,
Sevmeye dair öğütlenebilecek her şeyi.
Bu hayatta yaptığım en kolay şey seni sevmek oldu,
Tahammülü en zor olan şey sensizlik oldu,
Sesini işitmediğim,
Gözlerini gözlerimde hissetmediğim
Her an içimi dayanılması zor cehennem ateşiyle doldurdu.