Aşk ve Kalıntıları Şiiri - Gülay Yıldız

Kısık sesli şarkıların tutuk ritminde artık sevdam
Kınından çıkarılmamış kılıç kadar yabancılaştım yaşama
Dipsiz ve kör kuyuda unutulmuş bir yaşanmışlığım,
Başkaların saksılarına gömülmüş bir ton gülücüğüm
Ve en unutulası zamanların üstünü örten yanlarım var

Ey Sen;
Kalbimin derinlerine gizlenmiş acıların aynası!
Sevgimi keşfedip bana sunan ve sonra çalıp kaçan rüzgar!
Gidişlerini erteledikçe harcadığın sevdanın
Üstüne kalanı ve faturasını getirdim sana
Ellerini aç, sunacağım sana bıraktıklarını
Bir yanlızlık, bir taş yürek ve gözyaşı
Bendeki sonları veriyorum, içim rahat
Gidemeyen adımların gölgesine gizlenmiş sevdanı
Kalanlarıyla gömüyorum bulutlardaki mezarına
Yağmur olma, mümkünse yağma günüme
Sensizliği tatmak için sabırsızlanan yüreğime
Yanlızlık, sevgisizlik, hüzün gökkuşağı olsun
Olsun ki, şiir doğsun...

Esemeyen Rüzgara;