Aşk ve heves Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

Keremde, Aslıda mest olan sevgi
Bu günkü kalblerde geçici heves.
Aşkın çilesiyle dost olan duygu
Şimdi bir dost buldu abesmi abes.

Sunulan hayatı herkes tatmakta
Yangelip divanda rahat yatmakta
Yıpranmış aşkını söküp atmakta
Yükten kurtulmuş ya, alıyor nefes.

Aşkta değerlerin değişti adı
Adıyla birlikte kayboldu tadı
Aynı görünse de yargıçla kadı
Adalet sarayı demirden kafes.

Daim koşturmaca yaşamın kendi
Yapay olan herşey doğalı yendi
Halâ anlamazsan anlama dendi
Gönlün sürünmekte, halin mülevves.(*)

Kim arar, kim sorar aşkın özünü
Dijitalden yazar özsüz sözünü
Durmuşoğlum dönmüş aşk'a yüzünü
Çünkü, onun aşkı değildir heves.

(*) Mülevves; kirli temiz olmayan