Aşk ve Ceza Şiiri - İsa Yılmaz

sana en değerli hazineyi bırakıyorum, dedi
hatıra kalsın sana tüm varlığım
canı cehenneme dedim
tüm hazinelerin ve tüm hatıraların
sen yoksan kırık sol yanım
ardın sıra ağlarken gözlerim
ve gözyaşlarımı silerken hayalin
çok uzaklarda yürüyorsa ayakların
ve benim için ağlıyorsa yeşil gözlerin
ne önemi var ki iğri iğri akan zamanın
sonsuza dek susacak kalbim
en kesif acılarda bulacak mutluluğu
ve her kahkahada biraz daha ölecek ruhum
en sadık köpekler gibi
sahibinin mezarında bekleyecek aşk
ölülerin yeniden dirildiği gün
affediyor musun onu diye sorduklarında
sonsuz kez effedecekti belki
günbegün tükenseydi sevgisi
öyle değil mi ki
en büyük aşıklar
en çok cezaya müstahaklar
bilmemişlerse kıymetini
ve ödememişlerse vefanın bedelini...

05.01.13