Aşk ve akıl Şiiri - Zekeriya Özhan

Akıl başta aşk gönülde olunca
Baş gönüle ferman yazmış duy diye.
Bütün beden baştan emir alınca
Gönül sende aynen katıl uy diye.

Gönül almış bu fermanı okumuş
Katılmamış akıl daha toy diye
Aklın aşka ihtiyacı yok’umuş
Aşk’la aklı ayrı ayrı koy diye.

Aşkla akıl ayrılmışlar o günden
İkimizde başka başka huy diye
Biri gelse biri gitmiş bedenden
Galip olan bu bedende bey diye

Akıl der bedende ben padişahım
Padişahı dinler asil soy diye
Gönül der ben ferman dinlemem şahım
Baş kaldırır padişaha hey diye.

Akıl der kendini düşürme dile
Aşk ile sevdaya verme pay diye
Aşk ezelden yer ayırtmış gönüle
Geleceğim günlerimi say diye

Aşk girince gönül tesir altında
Akıl kızar olmaz böyle şey diye
Bütün beden aşka esir altında
Akıl başa gelmez artık zay diye

Ruh ve beden sefil düşer ezilir
Aşk çileden aş pişirir doy diye
Akıl baştan ayrılırken üzülür
Yazık oldu Öhaniye vay diye.