Aşk-ı memnu; kalbi yad’a vermektir;
Meyve diye, zakkum, zıkkım dermektir!
Aşk-ı meşru; kalbi yar’e vermektir;
Sonucunda; Hak rızaya ermektir!
Aşk-ı arzi; gönlü çöle salmaktır;
Mecnun olup hiç uğruna ölmektir!
Aşk-ı gerçek; mabudunu bilmektir;
Akıbette; sonsuza dek gülmektir!
Muhabbet ki; sırf Samed’le olmaktır;
Cennet, artı; Hak rızayı bulmaktır!
Aşk-ı fani; fenalara kanmaktır;
Neticede, nar içinde yanmaktır!
Aşk-ı baki; Mevla’sına dönmektir;
Ebediyen, ol cemali görmektir!
Normal olan; orta yolda olmaktır;
Tam huzurla ömür sürüp ölmektir!
İfrat sevgi; aklı dağa salmaktır!
Murat diye; gam ve keder almaktır!
Akıllılık; kudsileri saymaktır!
Ona uyup, yeryüzüne yaymaktır.
Aşk; nimettir ve maksuda ermektir!
Kalbi yalnız Hak Mabuda vermektir!
Abdullah Toroslu
04.01.2012-İzmir
Kayıt Tarihi : 4.1.2012 08:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!