Aşk Üniversitesinin Gönül Rektörüsün

Aşk Üniversitesinin Gönül Rektörüsün
-Seni sevgilerim,seçilmişliği seçti Nazlıcan

İlk ve son derslerimi ilk ve son bakışında alan aşk üniversitesinin talebesiyim. Talibinin de talebesi, talihin de.
Bütün duygularım tek tip kıyafet giydi. Bütün sözlerim senin yürek kitabından alınma. Bir sen okuluna başladım, mezun olmayı düşünmedim. Sevdikçe kendimden ve senden geçtim. Bitmez bir kitaptın ilk cümlenle son cümlene kadar ezberledim seni.
-Yürek kitabının hafızıyım, ezber okuntular sevisinde yaşadım sözcük sözcük seni.
-Alıştırmaların vardı alışamadıklarım arasında. Çözmeni istediğin
Bu alıştırmalarda anlatamadıkların ,diyemediklerin, yaşayamadıklarımız vardı. Yaşayamadıklarımızı ödev verdin.
-Yaşayacakmış gibi hayali çözümlerle bilinçaltı kalemimle, yürek meramımla çözdüm ,çözüldüm, üzdüm, üzüldüm sen sayfalarında.

-Ölünceye dek yüreğinden mezun olamayacak gibi sevmiştim.
Oysa sen kendisini seni sevmeyi öğretemeyecek karışık mecraların atlasını oluşturan gönül hocasıydın.
-Modernize edilmiş olguların arasında bilinçaltı zehirlenmesi yaşayan kendi ritüel bağlarını başka odaklarda anlık demlere yönelten
Global köyün seçmecilik güzelisin.
Yani “seçmecilik,” kurulmuş olan dizgelerden değişik düşünceleri seçip alma ve kendi öğretisinde birleştirme yöntemidir.
Oysa aşk ,sevgiliden iyilik gördüğünde iyi bir melek olmayı, kötülük gördüğünde daha çok melekleşme gereğenidir.
*Sağlam temellerin dinamiğinde hangi görünün önkörü oldun. Ya da hangi öngörünün kördeşliğinde görünmezliği yalnızlığına meftun kıldın.

Bütün uzak kalışların keskin ucuyum. Kesif kesişlerin yardan kesilmiş adıyım. Bahtiyarlığımı da kurban ettim sana. Şimdi hüzünlerin toptancısıyım. Damlalarının selinden zarar gördüm.
-Vicdanım pert oldu. Kullanılmaz halde olan bir halin alisiyim.
Sırt çevirdiğim çevrimdışı ayrılıkların suskun zamanında zamansızlık benim.
Şair sözü yalandır diye inanmıyorsun. Oysa şairin yalanı başkasınadır.Şair, sevdiğine yalan söylemez, yalandan yazmaz.
-Evet, şair yalancının mumunu çalan özbenilik yalancısıdır.
Hiç olmayacakları çok olmuş gibi dizelere, cümlelere yamayan da şairlerdir.
-Bir gerçeği daha öğren sevgilim. Şair ,şiirinde sevdiğine ölür, sevmediğine yaşamlık dizeler sıralar.
Haydi tut dilimin sözsüz cümlelerinden. Götürmediklerine götür ya da yazdır yazgını yazılmamış yeni sevdamızda.
-Anlık heveslerin vesvesinde “vosvos” anlar yaşatma. Senden başka süreğen ve sürgün kaldığım demlik güncelerimi yırt hayatın takvimlerinden.
-Sen gideli sayfa aynı. Ben gittikçe hayata küçülüp yalnız sana büyüyorum. Sensiz hayatın yeni doğan bebeği, senli sevdanın miriyim.
Haydi, tut gözlerimin Yakup bakışını. Yusuf yapıp gittiğin bu büyülü sevdanın zindanı sensizliktir.
-Haydi yırtık Yusuf gömleğim sende kaldı.Sür aşkını g’özlerime.
Pişmanlıklarımın paydasında payıma birini, birinciliğini, işlemsiz aşkıma bölünüşünü, çoğalışını ve sağlaması güven, samimiyet, iyi niyet,içtenlik ve kadınsılığında olan işlemime gel.
- Beni biliyorsun .Sensiz sıfır, senli sonsuz.
Seni biliyorum. Bensiz bir, birinciğim, benli sonsuz. Şimdi ikimizde onsuzluğun sızısında sözsüz hazanları yaşıyoruz.
-Kim mutluysa suçlusu bizmiş gibi hüzünlerin yılanlarına sarılıyoruz.
*Oysa son sözünle ilk sözün arasında binlerce ders vardı. Oysa dile getirmediklerini yazıyorum buncadır. Yaşayamadıklarımız var, bütün büyük aşklara ders verecek kadar yaşamsal.

bütün büyük aşkların eşkâlisin bitmezliğin bundan
bütün bitmez aşkların güneşisin sevgi ışıltıların bundan
bütün umutların ummanısın ıslak hayallerim bundan