Aşk Ülkesinin Fethi Şiiri - Mesut Yüksel

Bir ordu komutanıyım, ülkeler fetheden,
Dağ dağ ordular peşimden geliyor.
Yeni diyarlar arıyorum, zaferle taçlanan,
Lakin gözüm, aşk ülkesinin güzel prensesinde...

Fethetmek için aşk ülkesini,
Kalelerini kuşatıyorum ordularımla.
Ama o mağrur prenses,
İşgale direniyor tüm zarafetiyle.

Atımın üstünde, elimde kılıç,
Veriyorum emirlerimi geceye.
“Okların ucuna krizantemleri takın,
Ve mancınıkla atın kırmızı gülleri!”

Bir taşa sarıyorum yazdığım şiiri,
Atın, prensesin odasına.
Bir yürek işgalidir bu,
Bir aşk kuşatması...

Ve prenses, fazla direnemedi;
Gözlerinde şefkatin kapıları aralandı.
“Bir sevda masalı yazalım birlikte,” dedi,
“Sen yüreğimi fethettin, ülkem değil.”

O an, kılıçlar susup güller konuştu,
Zaferin adı değişti o gece.
Kalplerde barış ilan edildi,
Ve bir masal başladı sessizce...

Bu masal, mutlu bir sonla bitti.
Bir dilek dilendi, yıldızlara.
İki yürek, tek bir hükümranlıkta birleşti.
Ve o aşk, ölümsüzlüğün kitabına yazıldı...