Aşk tuzağı Şiiri - Mehmet Konak

Aşk tuzağına düşen damdan düşene benzer
Damdan düşenin halinden damdan düşmüş olan anlar
Düş de gör gör ki bana gülmeyesin

Ve düştükten sonra aşkın acısını yaşayan bilir
Halinden yaşamış olan anlar
Yaşada anla anla ki benimle alay etmeyesin

Kalbine yldırımlar düşer
Gözlerindeki pırıltı ateş poligonlarını aratmaz
İşte aşk böyle bir şeydir

Ben mi
O benim işte
Düştüm gördüm yaşadım yandım
Ve yeşeren düşler gibi tekrar yeşerdim

Dilerim tanrıdan sende düşer görür yaşar ve yanarsın
Kuruyan yapraklar gibi düşer rüzgarların aşkına gelesin
Çünkü rüzgar yapraklara aşıktır
Onu besleyen ağacı hafife aldığı için

Oysa ben senin aşkını kanımla besler canımla foto sentez ederdim
Bir tel saçına canımı verirdim
Bir damla göz yaşına kanımı bağışlardım
Ben seni sevmekten başka ne yaptım ki
Ve seni hep mutlu görmek adına
Sana gelecek bir dakika mutsusluğun yoluna
Bir ömür boyu mutluluğumla barikatlar kurardım
Çünkü ben sana aşk dedim aşkım dedim
Ve o yüzden beddua etmem sana şaiir dilimle
Sözümü geri aldım çünkü ektiklerin seninle
Bir gün mutlaka biçersın kendi elinle
Elveda tuzak aşk